تا پايان حضور بهرام عيناللهي، وزير بهداشت منصوب دولت سيزدهم كمتر از دو ماه باقي مانده. عيناللهي از اوايل شهريور كه وزير جديد منصوب شود، به فعاليتهاي قبلي خودش برميگردد و البته با همان مشي اصولگرايي. بعيد است در دولتهاي بعدي، اسمي از عيناللهي شنيده شود چون در همين اولين حضورش در قوه مجريه و در مقام وزارت، چنان عملكردي داشت كه بارها از سوي اصولگرايان هم مورد انتقاد قرار گرفت. اعتراضات پزشكان و پرستاران به وضعيت شغلي و معيشتي، اجراي ناقص قانون تعرفهگذاري خدمات پرستاري و تحميل چند برابري وظايف كمرشكن به پرستاراني كه بايد جاي خالي همكاران معترضشان را پر ميكردند، كمبود شديد دارو، گراني قيمت دارو، موافقت بدون شرط با مصوبه افزايش ظرفيت پذيرش دانشجوي پزشكي و دندانپزشكي - بدون آنكه زيرساختي براي ورود چند برابري فرزندان ايران به دانشكدههاي پزشكي كشور فراهم شده باشد - ناامني برای برخی از كادر درمان در قبال تهاجم افرادي كه از فقيرتر شدن به واسطه سياستهاي اقتصادي غلط دولت سيزدهم به تنگ آمده بودند و پزشك و پرستار و بهيار بيمارستان را نوعي ضربهگير خشم خود محسوب ميكردند، بيتوجهي به مشكلات مردم و ناديده گرفتن كمبود دارو و گراني قيمت دارو و تكذيب واقعيتهايي كه خانوادههاي ميليونها بيمار با آن دست و پنجه نرم ميكردند و در عوض، تمركز بر امنيتي كردن فضاي دانشگاههاي علوم پزشكي با واگذاري اختيارات كامل به روساي دانشكدهها و اخراج و بازنشستگي اجباري دهها استاد دانشگاههاي علوم پزشكي با هدف جايگزين كردن چهرههاي همفكر و همسو، ممنوعيت غربالگري جنين با هدف افزايش جمعيت ولو به قيمت تولد نوزاد داراي معلوليت و به قيمت عسر و حرج خانوادههاي بيبضاعت و ناتوان، ابلاغ شيوهنامه جديدي براي دانشجويان علوم پزشكي با هدف مسدود كردن راه هرگونه اعتراض و انتقاد چه از مسوولان نظام سلامت و چه از دولت و همفكران و هوادارانش، كمرنگ شدن برنامههاي پيشگيرانه به قيمت افزايش زاد و ولد آنهم درحالي كه دولت روز به روز هزينه زندگي را براي مردم گرانتر ميكرد و... اينها بخشي از مشكلات مردم، پزشكان و پرستاران در سه سال گذشته است. كارشناسان سلامت و متخصصاني كه در اين سه سال وضعيت نظام سلامت را رصد ميكردند البته فهرست مفصلتري از مشكلات جمع كردهاند و به دولت چهاردهم كه رياستش براي اولين بار در تاريخ ايران بر عهده يك جراح قلب است، توصيه ميكنند كه از آنچه در اين سه سال و به واسطه تصميمات غيركارشناسانه بر سر مردم و نظام سلامت آمد، درس بگيرند. محمدرضا واعظمهدوي، استاد دانشگاه، كارشناس بهداشت و درمان و رييس انجمن علمي اقتصاد سلامت در گفتوگو با «اعتماد» در نگاهي به مشكلات نظام سلامت در دولت سيزدهم و در آسيبشناسي اين مشكلات، ميگويد كه آنچه در اين سه سال شاهد بوديم، حاصل اين بود كه وزير بهداشت از بدنه دولت جدا افتاده بود كه اگر غير از اين بود، همچون دورههاي قبل اين امكان براي بهرام عيناللهي كه از سوم شهريور 1400 و با راي موافق 214 نماينده مجلس بر كرسي وزارت نشست، فراهم ميشد كه در همفكري با ساير همكارانش در كابينه سيزدهم، مضرات تصميمات آسيب زا براي كشور و ملت را گوشزد كند.