رئیس هیئت مدیره انجمن تأمین، تولید، توزیع و صادرکنندگان تجهیزات پزشکی با تأکید بر لزوم حمایت از تولیدکنندگان تجهیزات پزشکی از کمبود آزمایشگاه نظارت بر کیفیت این تجهیزات و طولانی شدن فرایندهای تعیین کیفیت انتقاد کرد.
به گزارش فانا، علیرضا چیذری با اشاره به مشکلات تولید تجهیزات پزشکی اظهار کرد: تولید در این کشور یک امر مقدس است، تولیدکننده ایرانی میخواهد که یک محصول را با رعایت آخرین استاندارد جهانی تولید کند، این حق مردم و مراکز درمانی هم هست؛ اما برای این موضوع زیرساختی فراهم نیست.
وی بیان کرد: اگر کوچکترین کالای پزشکی با کلاس خطر B و C را بخواهیم آزمون کنیم از آنجایی که تعداد آزمایشگاههای ما بسیار محدود است؛ چنانچه یک تولیدکننده بخواهد کالای خود را به این آزمایشگاهها ببرد تا کیفیت آن را آزمون کند حداقل باید یک فرآیند دوساله را طی کند.
رئیس هیئت مدیره انجمن تأمین، تولید، توزیع و صادرکنندگان تجهیزات پزشکی افزود: یکی از مشکلات دیگر برای تولید تجهیزات پزشکی در ایران، تعدد سامانههاست که خود به خود روند نظارتی و صدور مجوز را کند میکند.
این فعال صنفی حوزه تجهیزات پزشکی با بیان اینکه بسیاری از مواد اولیه را به دلیل صرفه اقتصادی وارد میشود، گفت: عمده تولیدکنندگان بزرگ جهانی نیز بسیاری از از مواد اولیه را از کشورهای دیگر وارد میکنند. از بانک مرکزی و سازمان برنامه بودجه میخواهیم که همکاری لازم را با تأمین کنندگان داشته باشد و موانع ارزی مانند زمان تأمین ارز را برای واردات مواد اولیه تسهیل کنند.
وی بیان کرد: اگر این تأمین کنندگان ما نبودند، چنانچه میخواستیم این کالاها را وارد کنیم مانند ترکیه بیش از ۲۵ میلیارد یورو میبایست برای واردات این کالاها صرف میکردیم.
چیذری با بیان اینکه باید تعادل بین تولید و واردات را نگهداشت، گفت: نباید واردات را محدود کرده و آن را انحصاری کرد و از پیشرفت در جهان عقب بمانیم. اگر این کار انجام شود سرنوشت ما در حوزه تجهیزات پزشکی مانند برخی کالاهای وارداتی یا تولیدی انحصاری خواهد بود. ما امروز در لوازم خانگی این را میبینیم که با بستن درهای واردات جهش قیمت آن بسیار زیاد بوده است.
رئیس هیئت مدیره انجمن تأمین، تولید، توزیع و صادرکنندگان تجهیزات پزشکی تأکید کرد: اگرچه ما نباید درهای واردات را در حوزه تجهیزات پزشکی ببندیم اما نباید به کالایی که تولید داخل با کیفیت دارد، ارز حمایتی داد بلکه باید به آن ارز آزاد اختصاص پیدا کند، واردکننده با محدودیت آنچه را که نیاز هست و تولید نمیشود را وارد کند و تولیدکننده ایرانی نیز بتواند با محصولات در بازار جهانی و با استانداردهای آن رقابت کند.
وی بیان کرد: خوشبختانه از سال ۱۴۰۲ به این موضوع توجه شد که به کالای وارداتی که تولید داخل داشته باشد، ارز تالار اول و تالار دوم تعلق نخواهد گرفت و آنها باید به سمت بازار توافقی هدایت شوند.