مدیرعامل شرکت اکترو خاورمیانه با اشاره به ضرورت اصلاح قیمت داروهای ضد سرطان تولید داخل گفت: عدم اصلاح قیمت داروهای ضد سرطان تولید داخل منجر به اختلال در تامین این داروها و در نتیجه آسیب دیدن فرایند درمانی بیماران میشود.
میثم محمدنژاد در گفتوگو با خبرنگار فانا افزود: در سال ۱۴۰۱ طرح دارویار با انگیزههایی درست و با هدف کمک به نظام دارویی کشور اجرا شد اما بعد از اجرای این طرح، از نظر قیمتگذاری شرایط مطلوبی برای تولیدکنندگان دارو ایجاد نشد و به مرور حاشیه سود شرکتها به ویژه تولیدکنندگان داروهای ضد سرطان کاهش یافته است.
او با اشاره به اینکه شرایط و هزینههای شرکتهای تولیدکننده داروهای ضد سرطان با تولیدکنندگان سایر داروها تفاوتهای زیادی دارد، گفت: با هدف عدم افزایش پرداخت از جیب بیماران، داروهای ضد سرطان عمدتا تحت پوشش بیمه قرار گرفتهاند و به همین دلیل نظام بیمهای کشور مقاومت زیادی در برابر اصلاح قیمت این داروها از خود نشان میدهد. از سوی دیگر داروهای ضد سرطان باید در خطوط پرخطر تولید شوند که هزینههای راهاندازی و نگهداشت این خطوط دو تا سه برابر سایر خطوط داروسازی است. همچنین سازمان غذا و دارو از نظر الزامات و استانداردها سختگیریهای بسیار بیشتری در مورد خطوط پرخطر نسبت به سایر خطوط داروسازی دارد. تعداد بچهای تولیدی داروهای ضد سرطان هم نسبت به سایر داروها کمتر بوده و به همین دلیل هزینههای سربار تولید این داروها بالاست.
مدیرعامل شرکت اکترو خاورمیانه خاطرنشان کرد: اگر به موارد فوق موضوعاتی مانند نرخ تورم، افزایش نرخ ارز و سایر چالشهای صنعت داروسازی نیز اضافه شود، میتوانیم نتیجه بگیریم که صنعت تولید داروهای ضد سرطان تحت فشار بیشتری نسبت به صنعت تولید سایر داروها قرار دارد و به همین دلیل اصلاح قیمت در این صنعت ضرورت بیشتری دارد.
به گفته وی در سال ۱۴۰۳ میانگین افزایش قیمت در کل صنعت داروسازی حدود ۳۰ درصد بود درحالیکه میانگین افزایش قیمت در مورد داروهای ضد سرطان ۱۰ تا ۱۲ درصد بود، یعنی میانگین افزایش قیمت داروهای ضد سرطان حتی به نصف میانگین افزایش قیمت در کل صنعت داروسازی هم نرسید.
وی با بیان اینکه عدم اصلاح منطقی قیمت داروهای ضد سرطان روی زنجیره تامین این داروها تاثیر منفی مستقیم میگذارد، توضیح داد: در مورد داروهای ضد سرطان، اهمیت زیادی دارد که تامین این داروها به صورت پیوسته و بدون وقفه انجام شود و هرگونه وقفه در تامین داروها هرچند به صورت مقطعی، سلامت بیماران را با خطر جدی مواجه میکند. علاوه بر کمبود که میتواند باعث رنج بیماران شود، تغییر مصرف بین داروهای سرطان نیز در بسیاری از موارد پزشکان و بیماران را به زحمت میاندازد. به این معنی که اگر بیماری با مصرف یک دارو احساس راحتی میکند، اگر آن دارو دچار کمبود و مجبور شود داروی مشابهی را مصرف کند، کاملا محتمل است که با آن دارو احساس راحتی نکند و در نتیجه در فرایند درمان او اختلال ایجاد میشود؛ بنابراین اینکه تصور شود میتوانیم کمبود یک داروی ضد سرطان را به سادگی با تولید یک داروی مشابه یا از طریق واردات تامین کنیم، اشتباه است. ضمن اینکه در برخی موارد، داروهایی به صورت فوریتی وارد شدهاند که از کیفیت و استاندارد لازم برخوردار نبودهاند و بیماران دچار مشکل شدهاند؛ بنابراین اهمیت دارد که داروهای ضد سرطان به صورت دائمی و پایدار در دسترس بیماران قرار داشته باشند.
محمدنژاد با اشاره به اینکه تولیدکنندگان داروهای ضد سرطان برای بازسازی و نوسازی خطوط تولید، تولید مولکولهای جدید دارویی و عرضه داروهای نوین و کمعارضهتر به بازار نیازمند تامین منابع مالی موردنیاز هستند، اظهار کرد: بدون اصلاح قیمتها و همچنین پرداخت به موقع مطالبات شرکتها انجام چنین اقداماتی ممکن نیست. متاسفانه در حال حاضر به دلیل عدم اصلاح منطقی قیمتها شرکتهای تولید داروهای ضد سرطان دچار روزمرگی شدهاند و توان رفتن به سمت تولید داروهای جدید را ندارند.
وی تاکید کرد: درخواست مشخص ما به عنوان یکی از بزرگترین تولیدکنندگان داروهای ضد سرطان در کشور از سازمان غذا و دارو این است که از نظام قیمتگذاری داروهای ضد سرطان ابهامزدایی شود و قیمت این داروها متناسب با افزایش هزینههای تولید و هزینههای مالی شرکتها اصلاح شود. در همین راستا آمادگی داریم که در کمیتهای مشترک با سازمان غذا و دارو و با حضور تولیدکنندگان داروهای ضد سرطان پیشنهادات خود را در رابطه با اصلاح قیمت این داروها ارائه دهیم.
وی گفت: متاسفانه در مورد تغییر نرخ ارز هم بیثابتیهای زیادی وجود دارد و امکان برنامهریزی بلندمدت از تولیدکنندگان گرفته شده است. به عنوان مثال در زمان ثبت سفارش مواد اولیه، نرخ ارز ۲۸۵۰۰ تومان بوده اما امسال در زمان ترخیص به صورت ناگهانی به ما اعلام شده است که باید مواد اولیه را براساس نرخ ارز ۷۰ هزار تومان ترخیص کنیم. این افزایش نرخ ارز فشار نقدینگی شدیدی را به شرکتها وارد کرده و در سیستم بانکی هم هیچ سازوکاری برای کمک به تامین نقدینگی شرکتهای داروسازی اندیشیده نشده است. یکی از درخواستهای صنعت داروسازی در سال سرمایهگذاری در تولید این است که به منظور تامین نقدینگی موردنیاز شرکتها برای خرید ارز جهت واردات مواد اولیه دارویی، تسهیلات بانکی ارزانقیمت و بدون مانع در اختیار شرکتها قرار بگیرد.