ترکش ماندگاری بدنه دولت سیزدهم در ساختار دولت تازه که اغلب با شعار «وفاق» توجیه می‌شود، حالا به وزارت بهداشت نیز رسیده است. تا جایی که معاونت درمان این وزارتخانه، به عنوان یکی از مهم‌ترین نهادهای زیرمجموعه نظام بهداشت و درمان کشور همچنان با سکانداری «سعید کریمی»، از چهره‌های منتسب به دولت پیشین اداره می‌شود.
سعید کریمی کیست؟
سه ماه پس از آغاز رسمی فعالیت دولت سیزدهم، «سعید کریمی»، با حکم «بهرام عین‌اللهی»، وزیر وقت بهداشت و درمان به معاونت درمان این وزارتخانه منصوب شد. کریمی عضو هیأت علمی و دانشیار گروه چشم دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی بود و تنها سابقه اجرایی او تا زمان این انتصاب، معاونت آموزشی بخش چشم بیمارستان «طرفه» بود.
انتصاب کریمی بدون سابقه اجرایی قابل قبول، در حساس‌ترین معاونت وزارت بهداشت، شائبه‌هایی را در مورد حکم انتصاب او ایجاد کرده و موجب نارضایتی در بدنه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی شده بود. هم‌رشته بودن عین‌اللهی، وزیر وقت بهداشت با کریمی در حوزه چشم‌پزشکی نیز حرف‌وحدیث‌هایی را مبنی بر انتصاب کریمی صرفا به همین دلیل و بدون توجه به شایسته‌سالاری ایجاد کرد.
البته باید گفت که انتصابات پرابهام عین‌اللهی در روزهای پیش از آن نیز به ابهامات انتصاب «سعید کریمی» به معاونت درمان دامن زده بود. «مسعود پزشکیان» که در آن زمان عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس بود، با انتقادی شدید‌اللحن به انتصابات مشکوک عین‌اللهی و اخباری پیرامون انتصاب دامادش «با نام مسعتار» در وزرات بهداشت، در صحن علنی مجلس گفته بود: «ما می گوییم در قانون کسانی که تضاد منافع دارند و منافع شان با بیرون گره خورده، نمی‌توانند تصمیماتی بگیرند که برای توسعه کشور باشند و فقط کاری می‌کنند که منافعشان در خطر قرار نگیرد بنابراین چنین آدمی را نباید در مسئولیت‌های اساسی کشور قرار داد».
انتصاب پرابهام، ماندگاری پرابهام‌تر!
انتصاب کریمی در دولت سیزدهم بدون سابقه اجرایی قابل قبول از یک سو و عدم برکناری او توسط «محمدرضا ظفرقندی»، وزیر بهداشت دولت چهاردهم از سوی دیگر این پرسش را مطرح می‌کند که چه نیرویی پشت کریمی ایستاده و از فرایند انتصاب تا ماندگاری‌اش در معاونت درمان از او حمایت می‌کند؟ تا جایی که ظفرقندی با ۱۶۳ رأی اعتماد و ورود قاطعانه‌اش به وزارت بهداشت نیز تمایلی برای پذیرش ریسک برکناری او ندارد؟
طبق شنیده‌های فراز، یکی از دلایل اصلی ماندگاری سعید کریمی در وزارت بهداشت دولت چهاردهم، سنگ‌اندازی «محمدجعفر قائم‌پناه» با معرفی گزینه خود به ظفرقندی برای تصدی معاونت درمان وزارت بهداشت است. این در حالی است که انتصاب افراد نامطلبوب به این معاونت می‌تواند پیامدهای جبران‌ناپذیر داشته و در نهایت وزیر بهداشت است که باید پاسخگو باشد.
در زمان فعالیت دولت مرحوم رئیسی، اخبار غیررسمی و تاییدنشده زیادی از دخالت افراد بیرون از قوه مجریه در انتصابات دولت و زیرمجموعه‌هایش در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی منتشر می‌شد. تا جایی که نزدیکان و بستگان ابراهیم رئیسی نیز به همین دلیل زیر ضرب رسانه‌ها رفتند. با انتقال قدرت در پاستور و تغییر ساختار مدیریتی و همچنین با توجه به شعارهای انتخاباتی مسعود پزشکیان، انتظار می‌رفت که این رویه، به سرعت در نهادهای اجرایی متحول شود. اما به نظر می‌رسد که در برخی وزارت‌خانه‌ها، قدرت ذی‌نفعان خارج از نهاد ریاست جمهوری به قدرت وزیران چربیده است.
با توجه به کارنامه‌ی غیرقابل دفاع کریمی در سال‌های گذشته، آیا نمی‌توان حدس زد که ماندگاری او، امتیاز تلخ وزیر بهداشت دولت چهاردهم به ذی‌نفعان بیرونی بوده است؟ این تصمیم ظفرقندی در رابطه با یکی از سرنوشت‌سازترین معاونت‌های خود، نظام درمانی کشور را با مخاطره مواجه نمی‌کند؟
به نظر می‌رسد که تن دادن به برخی امتیازهای عزل و نصب در نهادهای دولتی، بلایی است که در پی شعار «وفاق» به جان دولت چهاردهم افتاده است. این رویکرد در وزارتخانه‌هایی مثل بهداشت و درمان که عملکردش با سلامتی و طول عمر مردم رابطه مستقیم دارد، می‌تواند در میان‌مدت و حتی کوتاه مدت به ضد خودش تبدیل شود. باید دید که وزیر بهداشت در آینده چه موضعی در برابر این رویه پیش خواهد گرفت.
منبع : سایت فراز
