- تکالیف قانونی بدون هماهنگی و مشورت با بخش خصوصی و به اسم حمایت از تولید به هیات امنای صرفه‌جویی ارزی در معالجه بیماران واگذار شد که باعث به وجود آمدن وضعیت پر از نقصیه کنونی شده است.
- هیات منحرف نشده است بلکه آن را منحرف کردند و قانون هم دست آن را بسته است و نمی‌تواند براساس اساسنامه هفت ماده‌ای آن و روش و منش موسس آن یعنی دکتر شیبانی عمل کند.
- خریدهای تجمیعی مداوم از تولیدکنندگان معدود متاسفانه عملکرد هیات را به شعار حمایت از تولید تنزل داده است که البته دیگر حمایت از تولید نیست بلکه حمایت از تولیدکنندگان خاص است.
- تمام وظایف هیات در حوزه تامین به بخش خصوصی سپرده شده است اما گسترده‌تر کردن وظایف هیات درست نیست. علم پزشکی، علم لحظه‌هاست و روش‌های پزشکی مدام به‌روز می‌شوند و به نظر من وجود هیات برای تامین روش‌های درمانی به‌روز که خیلی هم گران هستند و نیاز به آموزش دارند، لازم است. مانند باتری قلب بدون سیم که فناوری جدید و گرانی است و هر کسی نمی‌تواند آن را تامین کند و باید حتما با حمایت هیات امنای صرفه‌جویی ارزی در معالجه بیماران تامین شود. یا شتاب‌دهنده‌های پرتوان که برای درمان سرطان‌ها هستند و تولید داخل هم ندارند.
- با تعطیلی هیات به عنوان یک نهاد عمومی غیردولتی کاملا مخالف هستم اما با دخالت هیات در خریدهای تجمیعی بدون توجه به پایش و آمایش هر منطقه به شدت مخالفم و هیات باید این روش را اصلاح کند و به گذشته بازگردد.
- هیات عملا سهامدار پالایشگاه نفت اصفهان است که شرکتی بسیار سودآور است و بابت سهام خود در این شرکت هم پول خوبی دریافت می‌کند و عملا نوعی بنگاهداری می‌کند که این کار هم خطا است و اینکه این پول را به این شکل خرج می‌کند هم خطا است.
- هیات با این روش باعث شده که تولید در انحصار برخی تولیدکنندگان معدود و خاص قرار بگیرد و شرکت‌های نوپا نتوانند رشد کنند.
- به نظر می‌رسد مدل‌های قیمت‌گذاری هیات از مریخ! گرفته شده است والا مشابه چنین مدلی را در هیچ جای دیگر دنیا نداریم و نتیجه آن هم نابودی تولیدکننده خواهد بود.
- هیات برای خرید تجهیزات پزشکی، شرط پایه نصب دارد یعنی استدلال می‌کند که چون می‌خواهد تعداد زیادی خرید کند باید از کیفیت محصول خریداری شده مطمئن شود و هر شرکتی که تعداد نصب بیشتری داشته باشد یعنی محصول آن شرکت باکیفیت‌تر است. حالا اگر شرکتی پایه نصب نداشته باشد، حتی اگر استانداردهای بالاتری داشته و محصولش کیفی‌تر باشد، چرا نباید محصولش خریداری شود؟! آن هم در حالی که محصولش مجوزهای لازم را از وزارت بهداشت دارد. آیا هیات مجوزهای وزارت بهداشت را قبول ندارد؟! شرکت‌هایی که از گذشته فروش داشته‌اند طبیعتا پایه نصب بیشتری هم دارند و با توجه به فروش بیشتر، تولید آنها بیشتر است و در نتیجه قیمت تمام شده آنها هم پایین‌تر و در چنین شرایطی هیچ تولیدکننده جدید و هیچ محصول جدیدی نخواهد توانست وارد بازار شود.
- وقتی تولید را مقدس‌سازی کنیم و از آن بُت بسازیم و در عین حال به واردات و تامین خیانت گفته شود، نتیجه آن بستن درهای کشور و اتفاقی که برای صنعت خودروسازی رخ داد، می‌شود که مردم از روی اجبار و ناچاری خودروهای تولید داخل را می‌خرند و با رغبت خودروهای چینی را می‌خرند. تولید کار پرزحمت و باشرافتی است، واردات و تامین هم همینطور.
- وقتی درهای کشور را بر روی واردات ببندیم، کیفیت محصولات داخلی و هزینه تحقیق و توسعه این محصولات کاهش می‌یابد. همین اتفاق در مورد لوازم خانگی تولید داخل هم رخ داده است و وضعیت به گونه‌ای شده که محصول داخلی را گرانتر از محصول وارداتی می‌فروشیم و در این بین پوست مصرف‌کننده کَنده می‌شود چون نه خدمات خوبی دریافت می‌کند نه محصول باکیفیت و به‌روزی نصیبش می‌شود و در عین حال ارزبری تولید داخل هم مشابه واردات است.
- صرفه‌جویی ارزی یعنی افزایش صادرات نه اینکه هیچ وارداتی نداشته باشیم تا ارزی مصرف نشود. پویایی مصرف در نهایت باعث پویایی تولید خواهد شد اما در حال حاضر شاهد انحصار تولید داخل هستیم.
- تنش‌های اخیر در صنف تجهیزات پزشکی را نشانه پویایی این صنف می‌دانم. اگر تنش، سوال، نقد و اصلاح وجود داشته باشد، یعنی صنف تجهیزات پزشکی زنده و رو به پیشرفت است. صنف تجهیزات پزشکی از امپراطوری و پادشاهی دهه گذشته عبور کرده و وارد دوره مشورت، تنش و سوال شده و نقد و انتقاد، حتی تند البته با حفظ شئونات و ادب، نشان‌دهنده زنده بودن صنف تجهیزات پزشکی است. وای از آن روزی که این حرف‌ها برود پشت پرده‌ها و پستوها و دولت‌های سایه که آن موقع صنف مرده خواهد بود. صنف تجهیزات پزشکی زنده و چند تفکری بودن صنف در نهایت به نفع مصرف‌کننده خواهد بود.
