فاصله زیاد «دعبید» و «پخش» از سایرین

به گزارش فانا، عدم پرداخت مطالبات شرکت‎های داروساز از سوی مراکز و سازمان‎های بیمه، به یکی از مشکلات اساسی این صنعت بدل شده و در نتیجه آن، سطح نقدینگی در شرکت‎های دارو تنزل یافته است.

بررسی بر روی تمام شرکت‎های فعال در گروه دارو نشان می‎دهد که حجم مطالبات تجاری در سطح بالای 77626 میلیارد ريال قرار دارد. بر این اساس، «پخش» با 8380 میلیارد ريال حساب دریافتنی تجاری، رتبه نخست را از آن خود کرده است. رتبه دوم با 4404 میلیارد ريال در اختیار «تیپکو» قرار گرفت و پس از آن، «دالبر» با 4051 میلیارد ريال، در جایگاه سوم ایستاد.

 
در مجموع، داروسازان 83510 میلیارد ريال مطالبات تجاری و غیرتجاری دارند و در طرف مقابل، 32066 میلیارد ريال بدهی تجاری و غیرتجاری به بار آورده‎اند.

انباشته شدن مطالبات موجب شده تا علاوه افزایش میزان بدهی‎های معوق، حجم نقدینگی کاهش یابد. 6168 میلیارد ريال میزان وجه نقد و موجودی‎های نزد بانک داروسازان است که در مقابل مطالبات و بدهی‎ها رقم چشم‎گیری نیست.

این موارد، ضمن این که در چرخه تولید و فروش شرکت‎ها خلل وارد می‎کند، مانعی در مسیر به‎روزرسانی تکنولوژی و ماشین آلات تولید تلقی می‎شود و اجرای طرح‎های جدید را به مخاطره می‎اندازد.

در گروه محصولات دارویی، «دعبید» با 847 میلیارد ريال بیشترین میزان وجه نقد را در صندوق‎های خود خوابانده است. «دسینا» و «دتماد» جایگاه‎های بعدی را به نام خود ثبت کرده‎اند.
 
یکی دیگر از مشکلات صنعت داروی کشور این است که خریدار و قیمت‎گذار یک شخص است. دولت هم در قامت خریدار ظاهر می‎شود و هم هم قیمت محصولات دارویی را تعیین می‎کند. در نتیجه، خواسته داروسازان در خصوص نرخ‎های فروش تأمین نمی‎شود. در حال حاضر حدود 50 درصد مواد اولیه دارو با ارز 4200 تومانی تامین می‎شود، اما بقیه مواد مورد نیاز و وسایل جانبی مانند بسته‌بندی با دلار آزاد حساب می‎گردد. از همین رو، تولید در چنین شرایطی چندان مساعد داروسازان نیست و در بلندمدت حاشیه سود این شرکت‎ها را کاهش می‎دهد.

بنابراین، دولت و سازمان‎های مربوطه باید بیش از گذشته نسبت به مطالبات داروسازان واکنش نشان دهند تا چرخ این صنعت استراتژیک بهتر از قبل بچرخد.